پس از یک وقفه ی نسبتا طولانی اگر خدا توفیق دهد
بنا دارم بحثی با عنوان قناعت در نهج البلاغه را تقدیم کنم
.پست قبلی که در این رابطه بود آغاز کار بود واینک ادامه راه :
ملک و سلطنت از آن کسانی است که ثروت زیادی داشته
و بر محدوده ای سلطه داشته باشند .
از دیدگاه امام علیه السلام
این مقام به کسانی داده می شود که
دارای ثروتی چون " قناعت " باشند .
چرا که :
کَفَى بِالْقَنَاعَةِ مُلْکاً
در اهمیت قناعت همین بس ، که خود نوعى سلطنت است .
نهج البلاغه , حکمت 229
